KÖLELEŞTİRİLMİŞ RUHLAR

Yaşadıkları toplumları gözlemleyen; sosyolojik ve psikolojik olayları dile getiren,bir başka deyişle kaleme alan bireylerdir yazarlar.

Yazarlar yaptıkları tespitlerle yer yer sevilir,bazen de yerilirler. Yerilmekle de kalmayıp  iftiraya bile uğrayabilirler.

Gerçek olansa toplumların böylesi insanlara ihtiyaç duyduğudur ve yaptıkları tespitlerdir.

 Rus yazar Fyodor Dostoyevski   “Ölüler Evinden Anılar”  adlı eserinde  bir tespit yapmıştır.

Dostoyevski, yaptığı bir konuşma sırasında okuduğu bir şiir nedeniyle Çar tarafından hapse attırılır.

Sibirya’da yaşadığı hapis anılarını “Ölüler Evinden Anılar”  kitabında toplamıştır.

Yazar, hapis hayatından öncesinde, insanları iyi tanıdığını sanar, ama yanılır ve yanıldığını da,hapis yıllarında anladığını anlatır.

Dostoyevski,  tanımında “kara halk” diye belirttiği kitleyle karşılaştıktan sonra, insanları çözmeye ve iç dünyalarının derinliklerine inmeye başlar.

İnsan ilişkilerini, hapishanedeki bir köpek üzerinden yaptığı gözleme dayandırır.Ve bir bakıma deney yapar.

Hapishanedeki  köpeğin yanından geçen mahkumlar tarafından tekmelendiğini gözlemler.

İlginç bulduğu şey de köpeğin mahkumlardan kaçmamasıdır. Yanından geçen her mahkum köpeğe yaklaştığında, köpek eğilerek tekme pozisyonu alır.

Böylece köpeğin yanından geçen mahkum de köpeği tekmeler ve köpek hiç tepki vermez.

Bir gün Dostoyevski de, köpeğe yaklaşır ve onun başını okşar. Köpek bir süre şaşkın şaşkın ona bakar ve sonra, hızla yanından uzaklaşarak acı acı havlar.

Mahkumların hepsi tarafından tekmelenen köpek, o günden sonra Dostoyevski’yi her gördüğünde ondan kaçar ve bir daha asla ona yaklaşmaz.

Bu köpeğin tekme atanlardan kaçması gerekirken,başını okşayan Dostoyevski’den kaçmasının elbetteki bir psikolojik açıklaması olacaktır.

Kötülüğü hayat şartı gibi kabul etmişlerin sevgiyi, kardeşliği, paylaşmayı görünce şaşkınlık yaşamaları ve afallamalarıdır bu...

Çünkü, köpek sevgiye açtır ve Ruhu köleleştirilmiştir.Bu durum insanlar için de aynıdır…

Kötü davranılan  bazı insanlar kötü davrananlara adeta tapar…

İyi davrananlardan da nefret edebilir ve hatta aleyhinde bazı faaliyetlerde bile bulunabilir.

Çünkü ruhu köleleştirilmiştir ve eziktir.