Günün İlk Işığıyla Uyanmak
Son yılların en sıcak yaz mevsimini yaşıyoruz. Sıcak hava dalgası ülkemizin dört bir yanını etkisi altına almış durumda. Termometreler 40 derecenin üzerine çıkıyor.
Bu kadar sıcak gecelerin ardından sabah erken kalkılır mı diye itiraz edenleriniz olacaktır. Ancak yine de erken kalkmak gerekiyor.
Atalarımız, sabah erken kalkmanın bir erdem, bir disiplin göstergesi olduğunu söylerken aslında bize çok derin bir mesaj veriyorlardı.
Bugün, teknolojiyle donatılmış evlerde, ekranların başında geçen uzun gecelerin ardından hâlâ uyanamayan çocuklarla uğraşan aileler, bu sözlerin değerini daha iyi anlıyor.
Peki, çocuklarımızı sabah erken kalkmaya nasıl alıştırabiliriz?
Daha da önemlisi, bu alışkanlığı neden kazandırmalıyız?
Unutulmamalıdır ki, uykunun altın kuralı, zamanında yatmak ve zamanında kalkmaktır.
Her çocuğun dinlenmeye olduğu kadar enerjiye ve harekete de ihtiyacı vardır. Ancak bu enerji, sabah saatlerinde alınan güneş ışığı, temiz hava ve hareketle vücuda işler.
Geç kalkmak, bu enerjiyi daha doğmadan boğmak gibidir. Bu durumda çocuklar zamanla halsizleşir, isteksizleşir ve odaklanma güçlüğü çeker.
Oysa erken kalkmayı alışkanlık hâline getiren bir çocuk, yalnızca sabah güneşinden değil, hayatın ta kendisinden de çok şey alır.
Elbette uyku önemlidir; bedenin yenilenmeye ihtiyacı vardır. Ancak önemli olan uyku süresinden çok, uyku düzenidir.
Gece saat 22.00’de yatıp sabah 06.30’da kalkmak, hem zihin hem de beden için ideal bir döngüdür.
Bu düzene alışan bir çocuk, zamanla alarma ihtiyaç duymadan kolayca uyanabilir ve güne zinde başlayabilir.
Sabah Rutinleri
Erken kalkmak yalnızca bir uyanış değil; aynı zamanda disiplinin, özsaygının ve öz yönetimin temelidir.
Sabah saatlerinde pencereyi açmak, odayı havalandırmak, yatağını toplamak, diş fırçalamak, birkaç basit egzersiz yapmak… Tüm bunlar basit gibi görünse de, çocuğun karakter gelişiminde büyük rol oynar.
Bu sabah rutinleri çocuklara şu mesajı verir:
“Hayat senin elinde. Sen kontrol edebilirsin.”
Ünlü bir psikologun dediği gibi: “Önce yatağını topla.” Küçük bir düzen, büyük bir yaşamın habercisidir.
Tembelliğe Karşı Sessiz Bir Direniş
Günümüzde çocukları ekranlardan, sosyal medyadan, dijital oyunlardan uzak tutmak neredeyse imkânsız.
Bu alışkanlıklar çocukları geç saatlere kadar uyanık tutuyor; sabahları ise bitkin, isteksiz ve huzursuz bir şekilde bırakıyor. Böylece tembellik, yavaş yavaş yaşamın bir parçası hâline geliyor.
Oysa sabah erken kalkmak, tembelliğe karşı sessiz ama etkili bir direniştir. Çünkü sabah kalkabilen bir çocuk, gününü planlayabilir, kendini daha güçlü hisseder. Yapması gerekenleri ertelemez, başarma arzusu artar.
Üstelik tembellik bulaşıcıdır. Sabahları geç kalkan bir çocuğun çevresi de zamanla bu düzene uyum sağlar. Ancak erken kalkan bir çocuk, hem evde hem okulda başkalarına da örnek olabilir.
Ebeveynlerin Rolü: Söylemek Değil, Göstermek
Çocuklara erken kalkmayı öğretmek istiyorsak, önce biz erken kalkmalıyız.
Bir ebeveyn olarak çocuğumuzdan sabah 07.00’de kalkmasını bekleyip kendimiz 09.00’da uyanıyorsak, bu çaba başarısızlığa mahkûmdur.
Çocuklar sözden çok gözlemle öğrenir. Sabahları zinde ve düzenli bir şekilde uyanan anne-babasını gören çocuk, bu yaşam tarzını benimser.
Bu süreçte aileler sabırlı, istikrarlı ve sevgiyle yönlendirici olmalıdır. Ceza ya da azarlamayla değil; birlikte yapılan kahvaltılarla, sabah yürüyüşleriyle, güne beraber başlama sevinciyle çocuklara erken kalkmanın değeri hissettirilmelidir.
Gün Erken Başlar
Unutmayalım ki “Erken kalkan yol alır” sözü yalnızca bir atasözü değil; bir yaşam rehberidir.
Geleceğin başarılı bireyleri, bugünün erken kalkan çocuklarıdır.
Çocuklarımıza erken kalkmayı öğretmek, sadece sabah saatlerini kazandırmak değil; düzenli, üretken ve dengeli bir yaşamın kapılarını aralamaktır.
Gün ışığını kaçırmayan, sabah serinliğinde nefes alan, bedenini hareket ettiren bir çocuk; hem fiziksel hem ruhsal olarak daha güçlü, daha mutlu ve daha dirençli olur.
Sabahların huzurunu ve günün bereketini çocuklarımızdan esirgemeyelim.
Onlara yalnızca kalkmayı değil, uyanmayı da öğretelim.
