Toplum içerisinde başarılı ve mutlu olmanın olmaz ise olmazlarından biri de belki de en önemlisi güven duygusudur.
Hem kendimiz topluma güven duygusunu verebilmeyiz, hem de birlikte olduğumuz kişilere karşı güven duyabilmeliyiz.
Çevremizdeki kişiler hakkında olumsuz düşünmek, tedbir demek değildir. Tedbiri elbette elden bırakmamalıyız ama kuşku ile olumsuz düşünerek etrafımızdaki insanlara güvenmez isek başarılı olamayız.
Etrafımızdaki insanlara yüzde yüz güvenmek bizi hayal kırıklığına uğrattığı gibi yüzde yüz güvenmemek de hayal kırıklığına uğratabilir.
Güven, insanı hem maddi yönden hem de manevi yönden etkiler. Gidiş yolunu müspet veya menfi yönde etkileyebilir. Etkileyebilir biraz zayıf kaldı. Etkiler.
Kendimizi fiziksel olarak iyi hissetmek, fiziksel olarak kendimize güvenmek manevi olarak da bizi etkileyecek, olayları ve yapacağımız işlere daha çok kendimizi verebileceğiz. Şüphelerden uzak emin adımlarla işimizin, projemizin gerçekleşmesine odaklanmış olacağız.
Yaşadığımız çevrede her türlü olumsuzluklara karşı tedbirimizi alıp kendimizi, evimizi, çocuklarımızı güven altına aldığımızda, onların güvenli ortamlarda olduğuna kalbimiz kanaat getirdiğinde başarımız artacaktır.
Hiç kimse kavgaların olduğu, hırsızların olduğu, yankesicilerin olduğu, bir yerde yaşamak istemez. Çünkü buralarda mal ve can güvenliği yoktur. Sen ne kadar işinde başarılı olursan ol, gözün mallarında, canlarında ise başarıyı elde edemezsin. Hiç beklemediğin yerlerde hata yaparsın. İnsan, kendisini, malını, canını güvende hissetmediği zaman rahat hareket edemez, rahat düşünemez, rahat konuşamaz, aklının ak dediği yerde ağzından kara çıkabilir.
İnsanın insana ihtiyacı vardır, ihtiyacı olan insanlara güvenmesi gerekir.
Toplumun huzur ve mutluluğu, ülkemizin güçlenmesi, insanların bir birine güvenmesine bağlıdır. Seçmenler, seçtiği vekillerine güvenmek zorundadır. Seçmenin seçtiği muhtarına güvenmesi gerekir. Seçmenin seçtiği başkanlarına güvenmesi gerekir. Bu kişilerde oy aldıkları kişilerin güvenlerini sarsacak davranışlardan uzak durması gerekir. Top yekûn herkesin birbirine güvenmesi ancak insanların güven vermesi ile mümkündür.
Toplumda güvenin sağlanması yine sevgiye dayanır. Sevgi olmadan güven olmaz. Sevgi olmadan başarı olmaz. İşinde başarılı olan kişiler işlerini seven kişilerdir. İşlerinde kendilerine güvenen kişilerdir.
İnsanlarla karşılaştığımızda onlardan kuşkulanmak yerine güvenle bakmak, kötü yönünü değil iyi yönünü görmesi gerekir. Hele göğsünü gere gere “ben Müslüman’ım” diyen insanın; insanda hata araması çok yanlıştır. Müslüman; Hz. Peygamberimizin yolundan giden demektir. O, yol kenarında gördüğü köpek leşine baktığında; yanındakiler kokudan rahatsız olup burunlarını tıkarken yanından uzaklaşırken O “köpeğe bakıp; ”dişleri de ne güzelmiş” diyor. Bizim önderimiz bir köpek leşinde bile güzel bir şey görürken, Allah’ımın en güzel yaratık olarak yarattığı insanoğlunda görülecek çok güzel şeyler vardır. İnsanın güzel tarafını görüp ona güven duymalıyız. Şunu da unutmamalıyız ki insan görmek istediğini görür. Güzel gözler güzeli görür.
