İnsanın diğer canlılardan ayıran özelliklerinden biri de düşünmektir.”Düşünüyorum, öyle ise varım” sözü bunun en bariz örneğidir. İnsan düşünmeli, insan hayal etmelidir. Hayal düşünceyle mümkündür. “İnsan hayal ettiği müddetçe yaşar” sözü de hayal etmemiz gerektiğini anlatıyor.
Bazen yapacağımız işleri düşünmeliyiz. Yapacağımız işin sonunu düşünmeliyiz. Bu yapacağımız iş bizim zaman harcadığımıza, para harcadığımıza, etrafımızdaki insanlara yarar mı yoksa zarar mı getireceğini düşünmeliyiz. Eğer hiçbir kimseye ve canlıya zararı yok ise tam tersine yararı var ise o işi yapmaya karar vermeliyiz. Yok, zararlı ise o işi yapmaktan vaz geçmeliyiz.
Ağzımızdan çıkacak olan kelimeleri de düşünmeliyiz. Ağzımızdan çıkan her bir kelime hedefe saplanır, geri dönüşü mümkünsüzdür. Ağzımızdan çıkacak olan kelimenin de sonucunu düşünüp ona göre karar vermeliyiz.
Bazen de kendimizi bir başkalarının yerine koyarak düşünmeliyiz.
Düşünün ki hiç kimseniz kalmadı, hiçbir maddi gücünüz yok.
Ne yaparsınız?
Bu soruyu okuduğunuzda hemen “Allah göstermesin” duasını yaptınız, değil mi? Ve hemen peşinden de diyorsunuz ki; her günüme şükürler olsun. Evet, her günümüze şükürler olsun. Kendimizi düşünerek yerine koyduğumuz insan gibi de olabilirdik. Çok görüyoruz etrafımızda. Bir ay öncesine kadar parasının sayısını bilmeyenler, lüks arabalara binenler, yurt içi ve yurt dışı tatillere gidenler şimdi iflas etmişler, çevredekilerden utancına da memleketini değiştirmişler.
Bazı sözleri iyi okumamız ve düşünmemiz gerekiyor. Bu gibi insanlar “Zenginliğine güvenme bir kıvılcım yeter” sözünü duymuş ve anlamını düşünmüş olsalardı paraya kavuştukları zaman; dağları ben yarattım havasına girmezlerdi. Etrafındaki insanları karınca gibi görmezlerdi. Sonlarını düşünebilselerdi, harcamalarını planlı yaparlardı.
İnsan olarak dikkat etmemiz ve bilhassa huzurlu yaşamamız için:
Neydim?
Ne oldum?
Nereden geldim?
Nereye gideceğim?
Gibi soruların cevabını iyi düşünmek durumundayız. Bir de hep kendimizden zengin olanların durumunu değil, kendimizden fakir olanların durumunu düşünmeliyiz. Kendimizi zenginlerin yerine değil fakirlerin yerine koymalıyız.
En fazla düşünmemiz gereken ağzımızdan çıkan sözler olmalı demiştim. Evet, bunu iyi düşünmeliyiz. Cenabı Allah iki dudak vermiş de acaba niçin bir dil vermiş?
Bunun anlamı iki düşün bir konuştur.
Dudakları kapamayı becerebilirsek, ağzımızdan bir kelime çıkmadan onu iki kere düşünebilirsek işte o zaman düşüncemizin farkına varmışız demektir.
Ne kadar düşünerek konuşur ve ne kadar düşünerek hareket edersek şu üç günlük dünyada o kadar huzurlu olacağız demektir.
