Yalnızlık Bir Sorun mu, Yoksa Bir Tercih mi?
"Her gelene şu soruyu sorun: Bana yalnızlıktan daha mı iyi geleceksin. Yoksa bana yalnızlığın güzelliğini mi hatırlacaksın?!"
Psikiyatri alanında akademik çalışmalarıyla bilinen Prof. Dr. Nevzat Tarhan'a atfedilen bu söz, günümüz toplumunda yalnızlığın artan tehdidini ve bu hususta nasıl bir tutum takınmamız gerektiğini sorguluyor.
Yalnızlık, yüzyıllardır insan psikolojisi ve sosyolojisi üzerinde çalışan uzmanların dikkatini çeken bir olgudur.
Tarhan'ın sözleri, yalnızlığın sadece bir duygu olmadığını, aynı zamanda sosyal bir sorun olduğunu da vurguluyor.
Yalnız insanlar, izolasyona sürüklenebilir, depresyon, anksiyete ve diğer ruhsal problemlere yakalanma riski artar.
Bu durum, hem bireysel hem de toplumsal açıdan yıkıcı sonuçlar doğurabilir.
Peki, ne yapmalı? Yalnız kalanlara nasıl yardımcı olabiliriz?
Tarhan hocamızın cevabı net: Onların yalnızlığını onaylamak değil, yalnızlıklarından kurtulmalarına yardımcı olmak. Bu, onlarla vakit geçirmek, onları dinlemek, destek olmak ve sosyalleşmelerine imkân sağlamak anlamına gelir. Ancak bu, yalnızlığı "kötü" bir şey olarak görmemiz gerektiği anlamına gelmez.
Bazen yalnızlık, içe dönüp kendimizi keşfetmemiz, düşünmemiz ve üretmemiz için gerekli bir fırsat olabilir.
Yalnızlığı seçen ve bu durumdan keyif alan insanlar da vardır.
Önemli olan, yalnızlığın bir tercih değil, bir zorunluluk hâline gelmemesini sağlamaktır.
Herkesin sevgiye, ilgiye ve ait olma duygusuna ihtiyacı vardır. Yalnız kalanlara el uzatmak ve onları yalnızlıklarından kurtarmak için hepimize görev düşmektedir.
Tarhan'ın sözleri, yalnızlığın sadece bireysel bir problem olmadığını, aynı zamanda toplumsal bir sorumluluk olduğunu da hatırlatıyor.
Yalnızlığı yenmek için hep birlikte çalışmalı, yalnız kalanlara destek olmalı ve onların yalnızlıklarından kurtulmalarına yardımcı olacak ortamlar yaratmalıyız.
Unutmayalım, yalnızlık bir seçim değil, bir sorundur. Bu sorunu çözmek için hepimize görev düşmektedir.
